Het ontstaan van ons logo

"Mmm... Kit, jij hebt altijd zoveel lekkere dingen in huis." Het is waar, wie bij Kitty op bezoek is heeft nooit iets te klagen en gaat zeker niet brood mager de deur uit. Koekjes, snoepjes, bon-bons, toffees, spekjes, zuurtjes, ... Ik ga al heel lang bij Kit op visite. Alle heerlijkheden worden mooi uitgestald, op het vintage serviesgoed van aller hand. Zo hoeft niemand zich te schamen om zich aan de versnaperingen genoeg te doen. Het is pure verwennerij. Overal lekkernijen om met volle teugen van te genieten.

"Wat is dat in het Engels, lekkernijtje?" Na het raadplegen van een ouderwets woordenboek bleek het "a titbit" te zijn. Maar, zoals dat wel vaker het geval is, wordt het in Amerika anders geschreven. "a tidbit". De betekenis vermeld dat het hier kan gaan om allerlei lekkernijen. Zoals een nieuwtje of roddel, maar ook voorwerpen zijn mogelijk "tidbits". Mits ze voldoen aan bepaalde voorwaarden. Alles wat een lekkernij wil zijn, moet vooraf gegaan worden aan minstens één van de volgende bijvoeglijke naamwoorden: aangenaam, behaaglijk, innemend, bekoorlijk, aantrekkelijk, welgevallig, enzovoort.

Het woord "tidbit" is op zichzelf al een lekkernij voor het oog. Alsof er een spiegeltje in het midden staat. Wij zijn the tidbits... Een superhelden team?, een band?, exotische dansers? of toch gewoon twee creative alleskunners? Het kan allemaal. Wie zegt dat het niet zo is?

Geen superhelden team zonder logo. Dus, zoals het echte helden betaamt, lagen de schetsen al snel op tafel.

Het grootste deel van het ontwerp is handwerk. Dit om de onvermijdelijke invloed van "de computer" uit de weg te gaan. Hieronder staat de laatste (handgetekende) scan die als basis heeft gediend voor het uiteindelijke logo.

Daarna is het logo met behulp van "de computer" verder verfijnd.

In de tussentijd zijn er nog allerlei andere variaties en mogelijkheden verkend. Een uitgebreid overzicht is te vinden op onze flickr pagina.

Hieronder de laatste versie.

Ondertussen zijn we als een stel echte typografen de mieren aan het beminnen en muggenziften. Het zijn de kleinste dingen en de grootste zorg, die van iets een lekkernij maken. Alle hoekjes, bochten en bogen moeten perfect zijn. Hieronder een aantal kleinigheden die de kenner van de amateur onderscheiden.

Dus binnenkort kunnen de eerste visitekaartjes worden uitgedeeld. Wees er als de kippen bij.

the tidbits OFFICIEEL VAN START

1 maart. Maart roert zijn staart. En the tidbits roeien met de riemen die ze hebben. Veel roeien zijn we niet rijk. Er is echter weinig nodig het the tidbits naar de zin te maken. Potentie is immers overal. 

Geef ons een paar slappe ballonnen, en er is een opening van de studio. Een oude boterham, en wij zullen het roosteren. Met een eitje er bij houden we een zakelijke lunch. Een biertje om vier uur en er is feest. 

De taart van onze eerste klant zorgt echter voor grootheidswaanzin. We hebben nog niets gepresteerd en we worden al beloond. Dat wordt de maatstaaf. 

The tidbits zijn niet veeleisend. We zijn twee directeurs. Net het nest ontvlucht. Van de gratis OV en een paar centen in een beursje dat bijeen blijft door een hoeveelheid tape, naar de ledere portefeuille waar eveneens geen cent in zit. Van student naar eigen baas. Van de academie naar de commerciële wereld. Waar het allemaal gebeurt. En waar the tidbits het waar moeten maken. 8 jaar aan de hand van ontwerpers in het onderwijs heeft ons min of meer gevormd tot wie we nu zijn. Uiteraard hebben we ons nooit uit het veld laten slaan door de eeuwige subjectieve kritieken. Tenslotte is die leraar in kwestie nu onze concurrent, dan wel met een gevulde ledere portefeuille. 

The tidbits zijn twee directeuren met twee laptops, momenteel zittend aan een formica keukentafeltje en gedragen zich als grafisch ontwerpers van de bovenste plank. Twee pakjes met kamelen voorop en we bedrijven de creativiteit. Toeters, bellen en serpetine-slierten, een volle theepot, en een deuntje op de achtergrond sieren de werkomgeving.

Tegenover me zit een volle baard, en bloemetjes die een grijze trui sieren. Het heeft óf een toeter in z’n mond, waar af en toe, maar niet vaak genoeg geneugelijk geluid uitkomt, óf een kameel die rook blaast. Sietse is zijn naam, ookwel directeur nr. 1 of 2. 

Tegenover Sietse zit een vrouwtje met verstand van zaken, blonde dreads en gehuld in een representatief directeuren-outfit, dat past bij het moment. Ook zij is momenteel gevoelig voor het blazen op de letterlijke loftrompet, vanwege het feest dat the tidbits vieren. Er kan vandaag niet vaak genoeg een afgrijselijk geluid ten gehore gebracht worden. Zodoende dat het papieren aanhangsel dat bevestigd zit aan de toeter reeds doorweekt en wel is.

De kamelen zijn niet aan te slepen, doch aan taart is er overvloed. Spijtig genoeg ontbreekt er slagroom. Maar nogmaals: the tidbits zijn niet veeleisend; een busje euroshopper-slagroom van 72 cent had echter het grote verschil gemaakt.